Melodie: „Meenz bleibt Meenz“

Text: Margareta Bouillon-Adams

Refrain:

Damflos dou,

bescht ronnderomm dä scheenschde Oadd,

Damflos dou,

von lo brengt känneä mäich me foadd,

Damflos dou,

enmolisch bescht dou off da Welt,

Damflos dou,

waillt jeerem lo gut gefällt.

 

Wenn mäich enn Hermeskell dud ääne frooe,

wooher äisch senn on woo main Heimat weä,

dann brouch äisch mich jo ga nett lang se ploa,

onn saä demm die Antwort aarisch gea.

Bei uus enn Damflos gefft et Debbelabbes,

Waldklees met schwaddse Kaffi enngereat,

on Wääle scheen emm Wald gebroch,

on Biebelscha, die gefft et noch,

on Krombiersopp met Schales gea serweat.

Refrain

Wenn mäich enn Trier mo dud äänä frooe,

wie mia dat ess schon werklich oft passeat,

"Sie haben eine merkwürdige Sprache!"

Do saä äisch demm ääfach onscheneat,

"Ouch fäält villäicht ä bissi Kulturelles,

dia Päifja schwäddsd ganz annischda wie mia,

mia schwäddseä halt, ganz elegant,

nett ordinär wie dia emm Land,

lo steht ä stolze Damflossa foa dia.

Refrain

Wenn mäisch domols dä Klapperstorch gefrood hätt',

wie dä mäich enn saim Schnaawel haat gebrong,

wohin dä mäich sollt eigentlich hin brengä,

dann hätt äich demm dat Liedsche lo gesong.

Äisch well dohinn, wo Klegga ma kann spillä,

wo am Damflessjä ma noch wutze kann,

on Schlierefaare, Gummitwist,

on Fläddsche bauä schlau met List,

wo Kenna Scheesewänscha all noch hann.

Refrain

©Margareta Bouillon-Adams 01.03.2019