Startseite
 
HomeemailImpressum
Aktuelles | Vereine | Gemeinde Damflos | Tourismus | Kirche
 
 
 
 
 
 

Pfarrbrief und mehr ...

 
  • You do not have the Flash plugin installed, or your browser does not support Javascript. Both are required to view this Flash movie.

    Dä Messwäin

    Enn de Sibbzija Jòòare waared emma soo, dadd noch en Mess gehall wooad ess, bevòòa dann die School aangefòngk hadd. Dadd waa die Schüülamess.

    Viea junge Schüüla waare ann dämm lòò Mòrrije alls Messdienagrubb ann da Rai. Die haare graad ieja Kommioon henna sisch onn waare nòch naue Messdiena. Se muschde schonn frie enn da Sagkrisdai senn, dammed se nòch bevòòa dä Paschdooa komm ess, alles fòòa die Mess vòòaberaire konnde. Ääne vonn dänne Messdiena haad schonn grooße Honnga, bevòòa se medd iera Aarwedd iwwahaubd aangefongk hann. Nòò ja, ed waa jòò aach nòch frie amm Daach, wail die Schüülamess schonn omm Siwwe Aua waa.

    “Äisch hann de Mòrrije nòch näischd gäss“, saad dä Messdiena „waile hann äisch Honnga, wie ess dadd medd ouch?“ Schnäll haaren die Tuud medd dänne Hòssdije offgerobbd onn hadd jeerem saina Kolleeje en guud Hannd voll gänn, die die Hòssdije dann aach flodd gäss hann.

    „Nòò dänne droggene Hòssdije krie`en äisch wai awwa ganns scheene Dòòaschd. Òò, lòò steed jò dää Messwäin“, hadd dä Messdiena gelachd.

    „Dou kannschd dòch nedd vonn dämm Messwäin trengke, dadd mergke dòch ed Kabälle Maria onn dä Liliö“,saad aschrògg dä Haina.

    Dòch dadd hadd näischd genoddsd, wail dä dooaschdije Messdiena die Flasch medd dämm Messwäin schonn enn ääm Zuuch hallf lääa getrongk haad. Dòmedd dadd nedd off falle solld, harrenn die hallf lääa Flasch onna de Wassahaan gehall onn dä fäälende Wäin medd Wassa offgefelld.

    „Sòò“, saad dä Messdiena, dää soo dooaschdisch waa, „wai märgkd kääne mee äbbes“, onn hadd dä Messwäin nòmòòl ann säi Pladds geställd.

    Gläisch dònòò essed Kabbäle Maria, die Küschdarin renn komm onn hadd aangefòngk, alles vòòaserischde. Dann ess dä Paschdooa, dä Liliö komm onn die Mess hadd aangefòngk.

    Wie die Kommioon ousgedääld wooad ess, hadd dä Messdiena, dää medd Hòssdije onn Wäin gefrüüsteggd haad, läischd die Farref emm Gesichd gewäggseld. Ää ess kräireblääsch wooad onn ma konnd ed emm aansieje, wie raulisch ed emm waa. Dann erren kòadds nòò vòòare onn nòò henne geschwangkd, ess oonmäschdisch gänn onn vòòarem Aldaa ommgekibbd.

    Die Offrejung enn da Kerrisch waa grooß. Ed Läschasch Maarie onn ed Juule Maria waare die eeaschde, die baijem waare. „Ai Buu, wadd ess dann lòss“ haared Läschasch Marie geruuf. Ed Juule Maria hadd dann vasuchd, dää Messdiena nòmòòl ous dääa Oonmachd se holle onn harrem läischd off die Bagge geschlaa. Die Mess waa gesteead onn wai ess ach dää Paschdooa se Hellf komm. Wie dää sisch iwwa säi Messdiena gebeggd haad, harren medd Änndsäddse onn dä Weeada fäschgeställd: „ Der hat ja eine Fahne; unerhört“!

    Dadd Gespräch dòònòò emm Dorrf waa grooß onn die Buuwe hann dehääm naddeealisch aach noch äbbes se heeare kried.

    ©Margareta Bouillon-Adams

    Verfasst von: Margret Bouillon-Adams
    Bearbeitung auf Damfloser Platt: Karl-Heinz Kaub
    Rollenverteilung:
    Erzähler: Karl-Heinz Kaub
    Messdiener: Stefan Pink
    Heiner: Matthias Bauer
    Marie: Maria Bouillon
    Pastor: Joachim Wellenberg

    Casting: Audio- und Webteam Damflos
    Schnitt: Stefan Pink

    Mit freundlicher Unterstützung von audiyou.de
    Intromusik: 
    Erfurt-Dom-2471
    Kirchenglocken-laeuten-zum-Gottesdienst-YS000213-3588

  • Der Messwein

    Während des Schulbetriebes in den 70er Jahren war es üblich, dass noch vor Unterrichtsbeginn eine hl. Messe war, die sogenannte Schülermesse.

     

    Vier junge Schüler waren an diesem Morgen als Messdienergruppe an der Reihe. Sie waren erst vor kurzem zur heiligen Kommunion gekommen und noch recht neue Messdiener. Es galt schon früh in der Sakristei zu sein, um noch vor dem Eintreffen des Pastors die Messvorbereitungen zu treffen. Einer der Messdiener hatte schon großen Hunger, denn es war ja noch früh am Tag, da die Schülermesse schon um 7:00 Uhr begann.

    “Ich habe noch nicht gefrühstückt heute Morgen“, sagte einer der Messdiener, „jetzt habe ich Hunger, wie ist dass mit euch?“ Schnell öffnete er die Tüte mit den Hostien und verteilte je eine gute Hand voll an seine Kollegen, die diese bereitwillig verspeisten.

     

    „Auf die trockenen Hostien bekomme ich jetzt aber ganz schön Durst. Oh, hier steht ja schon der Messwein“, lachte er.

    „Du kannst doch nicht von dem Messwein trinken, dass merken doch die Küsterin und der Liliö“, sagte erschrocken der Heiner.

    Doch der Einwand half nichts, da der durstige Messdiener die Flasche mit dem Messwein schon in einem Zuge halb leer trank. Um die Tat zu verschleiern, hielt er die Weinflasche unter den Wasserhahn und füllte den fehlende Wein dann sorgfältig mit Wasser auf.

     

    „So“, sagte der Messdiener, der den großen Durst entwickelt hatte, „jetzt merkt das keiner mehr“, und stellte den Messwein wieder an seinen Platz.

    Schon kam die Küsterin herein und begann alles vorzurichten. Gleich darauf kam der Pastor Liliö und die heilige Messe begann.

     

    Während der Kommunion wechselte der Messdiener, der mit Hostien und Wein gefrühstückt hatte, leicht die Farbe im Gesicht, wurde kreidebleich, und man sah ihm sichtlich an, ihm war speiübel. Nach kurzem Wanken nach vorn und nach hinten, wurde er dann ohnmächtig und kippte vor dem Altar um.

     

    Die Aufregung in der Kirche war groß. Lecher`s Marie und Jule Maria waren die ersten am Ort des Geschehens. „Ei Junge, was ist denn los“, rief Lecher“s Marie, während Jule Maria versuchte, den Messdiener mit leichten Schlägen auf die Wangen wieder aus der Ohnmacht zu erwecken. Die Messe war gestört und auch der Pastor kam zur Hilfe. Als dieser sich über seinen Messdiener beugte, stellte er mit Entsetzen und den Worten fest „ Der hat ja eine Fahne ; unerhört“.

     

    Das Gespräch im Dorfe war groß und die Standpauken danach natürlich auch.

    ©Margareta Bouillon-Adams

Baugebiet Großer Röder

    download

Home email Impressum